مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان – طرح و اجرای ساختمان‌های با مصالح بنایی

استفاده از مصالح بنایی در اجرای ساختمان‌ها از دير باز در ايران رواج داشته است. اكثر ساختمان‌های موجود در كشور خصوصاً در شهرهای كوچک، بخش‌ها، روستاها و همچنين در بافت‌های فرسوده و قديمی كلان شهرها از نوع مصالح بنایی می‌باشد. آسيب‌پذيری قابل توجه اين ساختمان‌ها در زمين لرزه‌های گذشته با عنايت به عدم رعايت صحيح ضوابط فنی، اهميت تدوين به روزرسانی، ترويج مقررات ملی ساختمان را آشكار می‌سازد. با توجه به اهتمام جدی دفتر امور مقررات ملی ساختمان جهت بازنگری و به روز نمودن مباحث، كميته مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان پس از تدوين آخرين ويرايش مبحث در سال 1384 ،كميته بازنگری را در سال 1391 تشكيل و مجدداً ارزيابی و بازنگری مطالب را آغاز نمود كه خوشبختانه با برگزاری جلسات فشرده در تابستان 1392 پيشنويس ويرايش جديد اين مبحث آماده شد و در معرض نظرخواهی صاحبنظران و مهندسان قرار گرفت و به تصويب شورای تدوين مقررات ملی ساختمان رسيد. در اين ويرايش نسبت به چاپ پيشين تغييرات زير انجام شده است:

1. در فصل اول ويرايش جديد تعاريف اوليه مورد نياز مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان به صورت موردی ارائه شده است.
2. فصل دوم از ويرايش جديد به معرفی خصوصيات مصالح مورد استفاده ميپردازد كه نسبت به ويرايش پيشين مفصلتر بوده و اطلاعات بيشتری جهت انتخاب مصالح در اختيار مهندسان قرار خواهد داد.
3. در ويرايش جديد مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان، فصل سوم تحت عنوان “الزامات عمومی” به مباحث قبلی اضافه شده است كه رعايت اين ضوابط در كليه ساختمان‌های موضوع اين مبحث الزامی می‌باشد.
4. فصل چهارم ويرايش جديد به ارائه ضوابط “ساختمان‌های بنایی مسلح” اختصاص داده شده است. اين ساختمان‌ها با توجه به اينكه عملكرد مناسبی در مقابل بار زلزله داشته و نيز به دليل هزينه ساخت كمتر نسبت به ساير ساختمان‌ها، در كشورهای ديگر بسيار مورد استفاده قرار می‌گيرند. لذا كميته مبحث هشتم مقررات ملی ساختمان كليات طراحی و اجرای اين ساختمان‌ها را به عنوان يک گام اوليه و با اميد به استفاده هر چه بيشتر اين سازه‌ها در كشور، در فصل چهارم ارائه نموده است.
5. در فصل ششم ويرايش جديد نيز فصل‌های “ساختمان‌های بنايی بدون كلاف”، “ساختمان‌های خشتی” و “ساختمان‌های سنگی” ويرايش پيشين ادغام شده و قسمت‌های تكراری آن‌ها حذف گرديده است.