درون یک الکتروموتور که با گریس پر شده است چه می‌گذرد؟ 

اگر حفره گریس کاملاً پر باشد و در عین حال باز هم گریسکاری انجام شود, گریس اضافی به سمت فضای بین کلاهک یاتاقان و محور موتور حرکت کرده و در نهایت به درون موتور راه پیدا می کند. این پدیده باعث می شود تا گریس فضای انتهایی سیستم عایق را پر کرده و در نهایت منجر به خرابی عایق بندی و یاتاقان شود.

ساچمه های یک یاتاقان همانند پمپ‌های بسیار ریز گرانروی عمل کرده که بر روی حجم محدودی از فیلم روغن بین ساچمه ها و پوسته می‌چرخند. 
هنگامی که گریس بیش از حد مورد نیاز باشد, توسط ساچمه ها به شدت به هم می‌خورد و در نتیجه موجب افزایش دمای عملیاتی و هدر رفتن انرژی شده و احتمال خرابی یاتاقان را افزایش می دهد. 
مسئله ای که در ارتباط با الکتروموتورها وجود دارد, این است که مسیر خروج گریس اضافی از حفره یاتاقان محدود است. با استفاده از این اتصالات, دیگر به باز کردن درپوش تخلیه برای خارج ساختن گریس اضافی و کاهش فشار موجود نیازی نیست. در حال حاضر اتصالاتی که در شکل9 و10 نشان داده شده اند توسط شرکت Alemite تولید و به بازار عرضه شده و به صورت گسترده‌ای در نیروگاه‌های هسته‌ای بکار می‌رود.

تخریب گریس 

سفت شدن گریس: این حالت در فواصل زمانی طولانی و به دلیل جذب گرد و غبار و رطوبت یا اکسید شدن اتفاق می افتد. 
تخریب شیمیایی: تخریب شیمیایی گریس به دلیل گرمای بیش از حد ایجاد می‌شود. یکی از دلایل گرمای بیش از حد, گریس کاری بیش از حد است. 
عواملی که در تخریب گریس تاثیر گذارند عبارتند از:‌ 
– بارهای بیش از حد: الکتروموتورهایی که Side-Loaded بوده و به بیانی دیگر به صورت مستقیم و از طریق یک کوپلینگ به محور محرک متصل نشده‌اند نسبت به الکتروموتورهای Direct Coupled بار بیشتری را به یاتاقان ها اعمال می کنند. 
– جدایش روغن از گریس: این پدیده, بیشتر در مورد الکتروموتورهایی اتفاق می‌افتد که برای مدت زمان زیادی در جا کار می کنند. همچنین در مواردی که گریس بیش از حد بهم زده می‌شود نیز چنین پدیده‌ای رخ می دهد. البته عموماً با گذشت زمان نیز روغن به طور طبیعی از گریس جدا می‌شود. 
– سرعت دورانی یاتاقان: هر چقدر سرعت بالاتر باشد, گریس سریعتر تخریب می‌شود. 
– اندازه یاتاقان: هر چقدر یاتاقان بزرگتر باشد, گریس با سرعت بیشتری تخریب می شود. به طور معمول اندازه یاتاقان با توان الکتروموتور نسبت مستقیم دارد. 
– محیط کارگاه: در صورتی که دمای محیطی که الکتروموتور در آن قرار گرفته بیشتر از60 درجه سانتیگراد باشد, تخریب گریس شدت می‌یابد.

تهیه برنامه گریسکاری 

برای تدوین یک برنامه گریسکاری که تمامی الکتروموتورهای یک مجموعه صنعتی را در بر بگیرد, عوامل متعددی دخالت دارند. برای یک برنامه ریزی صحیح رعایت نکات زیر ضروری است. 
1- نوع یاتاقان‌های هر دو طرف الکتروموتورها را شناسایی کنید. به این ترتیب این موضوع که آیا یاتاقان قابل گریسکاری مجدد است یا نه, مشخص می شود. 
2- باید مشخص شود که چه مقدار گریس در ابتدا استفاده شده است تا میزان فضای خالی برای گریس کاری های بعدی تعیین شود. 
3- نوع گریس (EP-GP , سنتزی و …) و در صورت امکان سازنده آن را مشخص کنید. 
4- شرایطی ایجاد کنید تا اتصالات گریس- چه اتصالات شارژ گریس و چه اتصالات تخلیه گریس- در دسترس قرار گیرد. 
5- اطراف اتصالات ورود و تخلیه گریس را تمیز کنید. 
6- برای این برنامه یک مسئول تعیین کنید. احتمال اینکه یک برنامه بدون نیاز به یک مسئول مشخص به نتیجه برسد بسیار کم خواهد بود.

روش‌های گریسکاری 

با توجه به اینکه ساچمه های یاتاقان همانند پمپهای گرانروی بسیار ریز عمل می کنند و از آنجایی که گریس در هنگام گرم شدن شلتر می‌شود, باید هنگامی که الکتروموتور در حال کار است, یاتاقان‍‌ها را گریسکاری کرد. در صورتی که این کار امکان پذیر نیست, بلافاصله پس از اینکه الکتروموتور از سرویس خارج و خاموش شد و تا زمانی که گریس هنوز گرم است, گریسکاری را انجام دهید. باید دانست که گرچه هیچ یک از این برنامه ها, مشکلات گریسکاری بیش از حد حفره گریسی را که قبلاً با گریس پر شده برطرف نمی‌کند ولی انجام مراحل زیر کمک می کند تا این مشکلات را به حداقل برسد. لازم به یادآوری است که مراحل زیر می‌بایست به ترتیب انجام شود: 
1- ابتدا مطمئن شوید که گریس پمپ دستی حاوی مقدار مناسب گریس باشد. 
2- اطراف اتصالات ورود و تخلیه گریس را تمیز کنید. 
3- درپوش تخلیه گریس را باز کرده و در صورت امکان با استفاده از یک فرچه استوانه ای مقداری از گریس درون حفره گریس را برداشته و راه کوچکی برای خروج گریس باز کنید. اگر در پوش از نوع Plunger باشد نیازی به این کار نیست. 
4- حال یاتاقان را گریسکاری کنید. باید گریس کاری را به آرامی انجام داد تا از افزایش فشار ناگهانی در حفره گریس جلوگیری شود. 
5- در صورتی که گریسکاری در زمان خاموشی الکتروموتور انجام شود, بلافاصله بعد از گریس کاری می بایست موتور روشن شده تا با افزایش دمای یاتاقان, گریس اجازه انبساط یابد. در صورتی که درپوش تخلیه از نوع Plunger نیست حتماً باید تا انتها بازبماند. 
6- بعد از اینکه گریس اضافی خارج شد, درپوش تخلیه را ببندید و گریس‌هایی که احتمالاً اطراف را آغشته کرده پاک کنید. 

معمولاً هر چند وقت یکبار باید یاتاقان‌ها را گریسکاری کرد؟

اطلاعاتی که در این جا ارایه می‌شود براساس گزارش NP-7502 موسسه EPRI است که آن نیز براساس داده های طراحی و عملیاتی الکتروموتور تهیه شده است. این داده ها عبارتند از: 
1- عملیات پیوسته 
2- عملیات ناپیوسته 
3- حالت موتور (آیا موتور در حالت Standby بوده یا در حالت خاموش) 
4- نوع یاتاقان (یاتاقان‌ها از نوع 
Single shielded, Open face هستند یا 
Double shielded (داخلی یا خارجی). مدل‌های متفاوتی می توانند به عنوان یاتاقان داخلی و خارجی استفاده شوند. توجه کنید که یاتاقان‌های Sealed هرگز نمی‌توانند مجدداً روان کاری شوند. 
5- دور موتور 
6- توان الکتروموتور- اسب بخار 
7- چگونگی انتقال بار (انتقال نیرو از کنار در مقابل انتقال نیروی مستقیم توسط کوپلینگ) 
8- دمای محیط (کمتر از60 درجه سانتیگراد یا بیشتر از60 درجه سانتیگراد) 
جدول1 برای یک نیروگاه هسته ای نسبتاً تمیز طراحی شده است. در صورتی که با محیط آلوده یا دارای گرد و غبار روبرو هستیم می باید تغییرات مورد نیاز را در فواصل زمانی توصیه شده انجام دهیم. 
برای الکتروموتورهایی که بصورت پیوسته در حال کار نیستند و گاهی اوقات متوقف می‌شوند, باید تنها ساعاتی را به عنوان مدت زمان عملیاتی به حساب آوریم که دستگاه در حال کار باشد. برای مثال در صورتی که یک الکتروموتور تنها در نیمی از یک زمان مشخص در سرویس است, زمان گریس کاری مجدد آن بین24 تا36 ماه توصیه می‌شود, ولی باید زمان گریس کاری مجدد آن را بین48 تا72 ساعت در نظر گرفت.