
اجزای تشکیل دهنده راه خروج و فرار از حریق
کلیات
اجزای تشکیل دهنده بخشهای سه گانه راه خروج باید با مقررات این بخش که به تفکیک شرح داده شده، مطابقت داشته باشند، مگر آنکـه در ضـوابط اختصاصی راههای خروج بر حسب نوع تصرف مقررات ویژه و متفاوتی تصریح شده باشد که در آن صورت مقرراتی باید ملاک عمل قرار گیرند که ایمنی بیشتری را تأمین کنند.
درها
تمام درهایی که در راه خروج واقع میشوند باید دست کم 800 میلیمتر عرض مفیـد داشته باشند. فضاهای با مساحت 6/5 مترمربع و کمتر، چنانچه مورد استفاده معلولان جسـمی قـرار نگیرند، استثنائاً میتوانند با درهایی دارای حداقل 600 میلیمتر عرض مفید به راهروهـای دسـترس خروج باز شوند.
در مواردی که از درهای دو لنگه استفاده شود، دست کم یکی از لنگههـا بایـد دارای 800 میلیمتر عرض مفید باشد. همچنین عرض هیچ در یک لنگه نباید از 1200 میلیمتر بیشتر باشد.
سطح کف، در دو سمت هر در یا درگاه باید افقی و هم تراز باشد. ایجاد اختلاف سطح در دو قسمت درگاهها تا فاصله دست کم به اندازه عرض بزرگترین لنگه در، مجاز نخواهد بود، مگر در مورد درهای خروج واقع در جدارههای خارجی خانههای یک یا دو خانواری که سطح کـف بیـرون درگاهها میتوانند حداکثر 200 میلیمتر نسبت به سطح کف درون درگاه پائینتر باشد.
تمام درهای واقع در راه خروج باید از نوع لولایی (که بر پاشنه میچرخند) بوده و در موارد زیر، موافق خروج باز شوند:
الف) درهای واقع در دوربندیهای خروج.
ب) درهای واقع در فضاهای پر مخاطره.
پ) درهای مربوطه به اتاقها و فضاهای با تراکم 50 نفر و بیشتر.
درهای کشویی افقی، کرکرهای قائم یا گردان، چنانچه در بخـش ضـوابط اختصاصـی راههای خروج بر حسب نوع تصرف استفاده از آنها مجاز اعلام شود، باید حسب مورد با ضوابط عمومی این بخش مطابقت داشته باشد.
درهای واقع در راههای خروج باید طوری طراحی، ساخته، نصب و تنظیم شـوند کـه در تمام اوقات استفاده از بنا از سمت داخل بـه آسـانی و فوریـت قابـل بـاز شـدن بـوده و هـیچ عامـل بازدارندهای مانند قفل، کلون، کشو و غیره مانع خروج به موقع یا فرار متصرفان نشود.
در مواردی که برای درها قفل پیشبینی میشود، باید از انواع ساده انتخاب شده و باز کردن آن مهارت و تلاش خاصی لازم نداشته باشد. همچنین هر متصرف باید بتواند بدون نیاز به کلید یا وسیله دیگر، آن را از داخل به فوریت باز کند. درهای واقع در جدارههای بیرونی ساختمانها، از این قاعده مستثنی بوده و میتوانند قفل کلید خور داشته باشند، مشروط بر آنکه:
الف) تا حد امکان در تمام اوقات استفاده از بنا، قفل نباشند و تدابیر لازم برای اطمینان از این منظور اتخاذ شده باشد.
ب) در مواقع قفل بودن درها، هر کلید همواره بر روی قفل یا در نزدیکترین فاصله به گونهای قرارگیرد که هر متصرف در هنگام خروج، آن را یافته و بتواند سریعاً قفل را باز کند. به غیر از درهای واقع در جدارههای بیرونی ساختمانها، در سایر موارد نیز میتوان از درهای با قفل کلید خور استفاده کرد، مشروط بر آنکه قفل و کلید از نوعی انتخاب شوند که در مواقع قفل بودن در، کلید را نتوان از قفل خارج کرد.
نصب و استفاده از یک کلون یا زنجیر ایمنی فقط برای درهای خروج واقع در خانههای یک یا دو خانواری و واحدهای مسکونی مستقل، مانند اتاقهای هتل، متـل، مسـافرخانه و نظـایر آن مجاز است، مشروط بر آنکه کلون در ارتفاع حداکثر 1200 میلیمتر از کف تمام شده نصب شود و باز کردن آن نیازی به کلید نداشته باشد.
چفت، بست و جزئیات اجرایی درهای دو لنگه واقع در راه خروج باید چنان باشد کـه برای باز شدن هر لنگه، نیازی به باز کردن لنگه دیگر نبوده و هر کدام از لنگهها، به طور مستقل قابل باز شدن باشند.
درهای خود بسته شو، مانند درهای دوربند پلکانهای خروج یا برخی از خروجهـای افقی، نباید هیچگاه در وضعیت باز نگهداشته شوند. استثنائاً در بناهایی که محتویات آنها کم مخاطره یا معمولی باشد و نیز در هر مورد که مقام قانونی مسئول تشخیص دهـد، درهـا را مـیتـوان از نـوع خودکار بسته شو انتخاب کرد، مشروط بر آنکه نظام خودکار بسته شدن آنها مورد تائید قرار گیـرد و دارای شرایط زیر باشند:
الف) عرض درها از روش دو سوم ظرفیت خروج پلهها محاسبه میشود.
ب) درها نباید با مسیر ترافیک معبر عمومی تداخل داشته باشند.
ج) عرض در پلکان باید به گونهای انتخاب شود که حداکثر بازشو در به سمت داخل پله کمتر از نصف عرض پله را اشغال نماید و فاصله بین دستگیره و در نباید بیشتر از 180 میلیمتر باشد.

درهای گردان
الف- درهای گردان باید از لحاظ ساخت، چگونگی نصب، حداکثر تعداد چرخش در دقیقه، عرض مفید و سایر مشخصات، مورد تائید مقام قانونی مسئول باشند.
ب- در راههای خروج، استفاده از درهای گردان مشروط به رعایت ضوابط زیر خواهد بود:
ب-1 ضوابط خاص راههای خروج بر حسب نوع تصرف، مانع نصب این گونه درها نباشد.
ب-2 حداکثر عرض خروج اختصاص یافته به درهای گردان از 50 درصد کل عرض خروج لازم بیشتر نشود.
ب-3 ظرفیت خروج هر در گردان، حداکثر 50 نفر درنظر گرفته شود.
ب-4 در فاصله 3 متری از دو انتهای پائینی یا بالایی، هیچ راه پلهای واقع نشده باشد.
ب-5 در فاصله حداکثر 3 متری هر در گردان در همان دیوار، یک در لولایی با همـان عـرض وجود داشته باشد، مگر آنکه مقام قانونی مسئول وجود چنین دری را ضروری تشخیص ندهد.
درهای کشویی افقی، کرکرهها و شبکههای قائم
الف- نصب درهای کشویی با ریل افقی و همچنین درها، کرکرهها و شبکههای ایمنی با ریل قائم، در درگاههایی که بخشی از راه خروج به شمار آیند، مشروط به رعایت ضوابط زیر خواهد بود:
الف-1 در تمام اوقات تصرف، از هر دو طرف به راحتی قابل باز شدن باشند و چنانچـه عمـوم مردم در بنا رفت و آمد میکنند، به وضعیت کاملاً باز ثابت شوند. البته درهای کشویی افقی خود بسته شو که دارای ساعت محافظـت حریـق مـیباشـند و درهـای واقـع در خانههای یک یا دو خانواری، از این قاعده مستثنی خواهند بود.
الف-2 درمواردی که دو یا چند راه خروج پـیشبینـی مـیشـود، بـیش از نصـف عـرض کـل درگاههای خروج به درهای کشویی افقی یا کرکرهای قائم اختصاص داده نشود.
الف-3 درهای کشویی افقی در درگاههایی که بیش از 50 نفر را تخلیه میکنند، نصب نشوند.
الف-4 درهای کشویی افقی از هر دو طرف و درهای کرکرهای قائم از سمت داخل، به راحتی و بدون نیاز به وسیله خاص، قابل باز شدن باشند.
در تمام مواردی که از نیروی برق برای باز و بسته شدن در استفاده میشود (ماننـد درهای مجهز به سلول فتوالکتریک، درهای دارای پادری فشاری و غیره)، در باید به گونهای طرح، نصب و نگهداری شود که درصورت قطع برق، به روش معمولی و به راحتی قابل باز و بسته شدن باشد.
در مواردی که از نظام مرکزی کنترل کننده برای باز و بسته کـردن همزمـان درهـا استفاده میشود، درهای خروج تابع ضوابط بعضاً متفاوتی خواهند بود که توسط مقام قانونی مسئول تعیین خواهد شد.
در هر مورد که مطابق ضوابط این مقررات، نصب درهای گردان مجاز اعلام شده باشد، نصب کنترل کنندههای گردان یا سایر وسایل مشابهی که برای کنترل عبور یکطرفه اشخاص مورد استفاده قرار گیرند، نیز مجاز خواهد بود، مشروط بر آنکه موقعیت آنها مانع خروج یـا فـرار بـه موقـع متصرفان نباشد و چرخش آنها به صورت آزاد و موافق خروج انجام گیرد. به هر صورت، هر کنترل کننده گردان نباید برای بیش از 50 متصرف به کار گرفته شود و کل عرض خروج اختصاص داده شـده بـه کنترل کنندهها و سایر درهای گردان نباید از 50 درصد کل عرض خروج لازم بیشتر باشد.
خروجهای افقی
خروج افقی، عبارت است از خروج از یک بنا به مکانی امن دربرابر حریق در بنایی دیگر یا در همان بنا که سطح کف آنها تقریباً در یک تراز واقع شده باشد. خروج افقی میتواند راهی باشد که با عبور از میان موانع حریق یا با دور زدن حریق از طریق گذرگاه خروج به مکانی امن در همان بنا منتهی شود، مشروط بر آنکه اولاً آن دو بخش تقریباً هم سطح باشند و ثانیاً آن مکان بتواند به عنـوان یک فضای محافظت شده، ایمنی کافی دربرابر آتش و دود ناشی از وقوع حریق در بخش دیگر و تمام بخشهای واقع در آن بنا را تأمین کند.
در طرح و محاسبه ظرفیت راههای خروج هر بنا، خروج افقی میتواند به عنوان جانشین برای بخشی از راه خروج استفاده شود، مشروط بر آنکه ظرفیت دیگر راههای خروج بنا (پلکان، شیبراه و درگاههایی که به بیرون بنا باز میشوند) از 50 درصد کل ظرفیت راه خروج مورد نیاز تمام بنا کمتر نباشد.
هر بخش از بنا و هر منطقه حریق در داخل بنا که به یک خروج افقی مربوط گـردد، باید دست کم دارای یک خروج دیگر غیر از خروج افقی، مانند پلکان خروج یا درگاه منتهی به بیرون بنا نیز باشد، در غیر این صورت منطقه حریق مورد نظر به عنوان بخشی از منطقه حریـق مجـاور کـه دارای پلکان یا درگاه خروج منتهی به بیرون است، محسوب خواهد شد.
خروجهای افقی باید به گونهای طرح و تنظیم شود که از هر دو طـرف آنهـا راه عبـور پیوسته و قابل دسترسی تا یک پلکان خروج یا دیگر خروجهای منتهی به بیرون بنا در طـرف دیگـر فراهم باشد.
مساحت فضای پناهدهی در هر یک از دو طرف خـروجهـای افقـی بایـد بـرای تمـام متصرفان هر دو طرف تکافو نماید. به این منظور، در هر طرف باید به ازای هر نفـر، دسـت کـم 0/3 مترمربع مساحت خالص در نظر گرفته شود.
در تمام اوقاتی که یکی از فضاهای طرفین خروج افقی تحت تصرف قرار دارد، هیچ یک از درهایی که باعث دستیابی متصرفان هر طرف به فضاهای سمت دیگر میشود، نباید قفل باشد.
برای خروج افقی از فضایی در یک طرف دیوار مانع حریق بـه فضـای طـرف دیگـر و بالعکس، چنانچه از درهای لولایی استفاده شود، باید دو بازشو در کنار هم درنظر گرفته شوند و هریک از درها فقط در جهت خروج عمل کنند.
چنانچه بین کفهای واقع در دو طرف خروج افقی، اختلاف سطح وجود داشته باشد، کفها باید فقط با شیبراه به هم مربوط شوند. طرح و اجرای راه پله در این موارد ممنوع است.

راه پله و پلکان
تمام راه پلهها و پلکانهایی که در راه خروج واقع شوند، چه در داخل و چه در خارج بنا، به استثنای پلههای واقع در راهروهای دسترسی به ردیف صندلیها در تصرفهای تجمعی که تابع ضوابط خاص خود هستند باید با ضوابط این بخش مطابقت داشته باشند.
تمام پلکانهایی که در راه خروج واقع شوند، باید دارای ساختاری پایدار و ثابت باشند. عرض راهپلهها و پاگردها نباید در هیچ قسمت از طول مسیر کاهش یابد.
پاخور تمام پلهها باید از یک جنس و با یک نوع پرداخـت بـوده و تمـام تـدابیر لازم بهمنظور ممانعت از لغزندگی روی سطح آنها اتخاذ شود.
هر راه پله باید دست کم 1100 میلیمتر عرض مفید داشته باشد، مگر آنکـه مجمـوع تعداد متصرفان تمام طبقات استفاده کننده از راه پله کمتر از 50 نفر باشد که در آن صورت عـرض مفید میتواند به حداقل 900 میلیمتر کاهش داده شود. همچنین هر راه پله باید دسـت کـم 2050 میلیمتر تا سقف بالای خود ارتفاع داشته و بین هر دو پاگرد متوالی آن، حداکثر فاصـله قـائم 3700 میلیمتر باشد.
ارتفاع هر پله حداکثر 180 و حداقل 100 میلیمتر خواهد بود و هر کف پله باید حداقل 280 میلیمتر پاخور و حداکثر 2 درصد شیب داشته باشد. حـداکثر اخـتلاف یـا رواداری مجـاز بـین اندازههای هر دو کف یا هر دو ارتفاع متوالی، 5 میلیمتر و درمورد تمام پلههای واقع بـین دو پـاگرد متوالی مجموعاً 10 میلیمتر خواهد بود. در مواردی که پلهای به سطح شیبدار، ماننـد کـف پیـاده رو منتهی شود، اختلاف ارتفاع مجاز بین دو سر آن حداکثر 80 میلیمتر به ازای هر متر طول پله خواهد بود.
طرح و استفاده از پلههای قوسی در راههای خروج درصورتی مجاز است کـه حـداقل اندازه کف (پاخور) هر پله در فاصله 300 میلیمتری از باریکترین قسمت، 280 میلیمتر بوده و اندازه شعاع قوس کوچکتر پله از دو برابر عرض آن کمتر نباشد.
استفاده از پلههای مارپیچ در راههای خروج برای حداکثر 5 نفـر مجـاز خواهـد بـود، مشروط به آن که با رعایت ضوابط زیر طرح شوند:
الف) عرض مفید پله از 650 میلیمتر کمتر نباشد.
ب) ارتفاع هر پله از 240 میلیمتر بیشتر نباشد.
پ) ارتفاع مفید روی پله (قد راهپله) از 2000 میلیمتر کمتر نباشد.
ت) اندازه کف (پاخور) هر پله، در فاصله 300 میلیمتری از باریکتـرین قسـمت پلـه، حـداقل 200 میلیمتر باشد.
ث) تمام کف پلهها یک شکل و یک اندازه باشند.
پلکانهای واقع در راه خروج با شیب بیش از 1 به 15 باید در هر دو طرف دارای نرده دست انداز باشند. همچنین پلکانهای عریض باید به ازای هر 750 میلیمتر از عرض مفید خود، دست کم در یک سمت نرده دست انداز داشته باشند استثنائاً. پلکانهای واقع در خانههای یک یا دو خانواری و سایر واحدهای مسکونی کوچک میتوانند فقط در یک سمت نرده داشته باشند.
تمام پلکانهای داخلی و خارجی بنا، چنانچه به عنوان خروج استفاده شوند، باید مطابق ضوابط مندرج در بند 3-3-3-1-3 دوربندی و و دودبند شده، از سایر بخشها مجزا شوند و با ضوابط مندرج در بند 3-3-1-3 مطابقت داشته باشند.
دودبند کردن پلکان داخلی یا تامین فضای دوربند با یکی از روشهای ذیل مجاز است:
الف) استفاده از پیش ورودی با تهویه طبیعی: در این روش باید حداقل عرض پیش ورودی در مسیر پیمایش 1800 میلیمتر باشد. این عرض نباید کمتر از عرض کریدور یا در ورودی منتهـی بـه آن (هرکدام که بیشتر است) درنظر گرفته شود. مقاومت حریق در ورودی از پیش ورودی به پلکـان 20 دقیقه و از واحدها به پیش ورودی حداقل یک و نیم ساعت باشد. در ضمن درها باید دودبند و خود بسته شو یا خودکار بسته شو باشند.
ب) استفاده از بالکن با تهویه طبیعی: در این روش از بالکن برای ارتباط پلکان داخلی با واحدها استفاده میشود، که در این صورت نصب حفاظهای جان پناه و رعایت فاصله 3 متری دیوار مقاوم حریق تا در ورودی بالکن به پیش ورودی الزامی است. مقاومت حریق در ورودی از پیش ورودی به پلکان یک و نیم ساعت و از واحدها به پیش ورودی حداقل یک ساعت باشد. در ضمن درها باید دودبند و خود بسته شو یا خودکار بسته شو باشند.
ج) استفاده از پیش ورودی با تهویه مکانیکی: در این روش باید حداقل عرض پـیش ورودی 1100 میلیمتر بوده و فاصله در ورودی واحد به پیش ورودی تا دریچه تهویـه مکـانیکی حـداقل 1800 میلیمتر باشد. مقاومت حریق در ورودی از پیش ورودی به پلکان 20 دقیقه و از واحدها به پیش ورودی حداقل یک و نیم ساعت باشد. در ضمن درها باید دودبند و خود بسـته شـو یـا خودکـار بسته شو باشند.
مقاومت حریق دیوارهای پلکان و پیش ورودی برای ساختمانهای بیش از 3 طبقه، 2 ساعت و کمتر از 3 طبقه یک ساعت درنظر گرفته شود. مقاومت حریق در ورودی از پیش ورودی به پلکان 20 دقیقه و از واحدها به پیش ورودی حداقل نیم ساعت باشد. ضمناً درها باید دودبند و خود بسته شو یا خودکار بسته شو باشند.
مساحت قسمت باز دیوار پیش ورودی به فضای باز نباید از 1/5 مترمربع کمتر باشد و طول این دیوار در مجاورت فضای باز نباید از 6 متر کمتر باشد.
فاصله میلههای جانپناه باید به گونهای باشد که کرهای به قطر 100 میلیمتر نتواند از آن عبور کند.
ارتفاع دستانداز نرده در پلههای خارجی و داخلی و جانپناه پشت بام حداقل 750 میلیمتر باشد.
پلکانهای خارجی باید از بخش داخلی ساختمان توسط ساختار مقاوم دربرابر حریق با همان مقاومت مورد نیاز برای پلکانهای داخلی با بازشوهای مقاوم حریق ثابت یا خود بسته شو جدا گردند. به استثنا موارد ذیل که میزان مقاومت آنها میتواند تا یک ساعت کاهش یابد:
تبصره 1: پلکان خارجی به یک خروج خارجی (مانند بالکن) با دو پله یا شیب راه دور از هم سرویس میدهد.
تبصره 2: پلکان خارجی حداکثر به دو طبقه که یکی از آنها طبقه تخلیه خروج بوده و دارای پله دوم دور نیز است، سرویس میدهد.
تبصره 3: در ساختمانهای موجود، پلکان خارجی حداکثر به 3 طبقه که یکی از آنها طبقـه تخلیـه خروج باشد و دارای پله دوم دور نیز باشد، سرویس میدهد.
تبصره 4: در ساختمانهای موجود که به صورت کامل تمام بنا به شبکه بارنده تایید شده تجهیز شده است.
در فاصله افقی و عمودی 3 متری از پلکان خارجی از هر طرف، دیوارها باید ساختار یک ساعت مقاوم حریق و پنجرهها ساختار سه چهارم ساعت مقاوم حریق داشته باشند.
درصورتی که در ورودی واحدها در سطح زیرین پلکان خارجی قرار گیـرد، مقاومـت حریق آنها در ساختمانهای بیش از 3 طبقه با ساختار 1/5 ساعت مقاوم حریق و در کمتر از 3 طبقه باید با ساختار 1 ساعت مقاوم حریق درنظر گرفته شود.
ساختار سقف باید حفاظت زیرپلهها را فراهم نماید و به صورت افقی از هر طرف پلـه کمتر از 3 متر نباشد.
پلکان خارجی باید به گونهای طراحی و اجرا شود که جمع شدن آب در سطوح پلکان به حداقل برسد.
پلکان خارجی باید حداقل از یک طرف به میزان 50 درصد باز باشد.
پلکان خارجی با ارتفاع بیش از 11 متر باید به گونهای طراحی و اجرا شود که موجب وحشت متصرفین هنگام فرار نگردد. به این منظور استفاده از دیوارهای بدون امکان دیـد بـا ارتفـاع حداقل 1200 میلیمتر الزامی است. درخصوص پلکان با ارتفاع کمتر از 11 متر استفاده از حفاظهای با ارتفاع 750 میلیمتر با قابلیت دید مجاز است.
راه پله و پلکانهای فرار
براساس ضوابط این دستورالعمل، پلههای فرار، اعتباری به عنوان خروج اصولی ندارند و صرفاً برای بناهای موجود و با تائید مقام قانونی مسئول مجاز خواهد بود.
پلههای فرار در ساختمانهای جدید به عنوان مسیر خروج و هیچ یک از اعضای آن قابل قبول نیست، ولی استفاده از آن برای بناهای موجود با شرایط ذیل و با تائید مقام قانونی مسئول مجاز است.
ابعاد پلکان فرار به شرح جدول زیر است:

پلههای برقی و پیادهروهای متحرک
براساس ضوابط این مقررات، پلهها و پلههای برقی و کفها و پیادهروهای متحرک، جزو راه خروج محسوب نمیشوند.
شیبراهها
تمام شیبراههایی که در راه خروج واقع شوند، چه در داخل و چه در خارج بنا، باید با ضوابط این بخش مطابقت داشته باشند.
حداکثر شیب مسیر شیبراه که به عنوان خروج مورد استفاده قرار میگیرد، برای ساختمانهای جدید 1 به 12 است.
هر شیبراه باید حداقل 1100 میلیمتر عرض مفید داشته باشد، مگر در مـواردی کـه مقام قانونی مسئول، عرض کمتری را مجاز بداند، در آن صورت عرض راه میتواند تـا 750 میلیمتـر کاهش داده شود.
تمام شیبراههای واقع در داخل و خارج بنا، چنانچه خروج محسوب شوند، باید همانند آنچه که در بند 9-4-4-1-3 درمورد پلکانها و راهپلهها شـرح داده شـده، دوربنـدی، مجزاسـازی و محافظت شوند. این شیبراهها و پاگردهای بین آنها باید دارای ساختاری ثابت و پایدار و کفی محکم، یکپارچه، غیرمشبک و غیرلغزنده باشند.
عرض شیبراهها و پاگردهای آنها نباید در هیچ قسمت از طول مسیر خـروج، کـاهش یابد. طول و عرض هر پاگرد باید دست کم برابر با عرض شیبراه درنظر گرفته شود.
هر شیبراه با شیب بیش از 1 به 15 باید در هر دو طرف نرده، دستگیر داشته باشد.
اگر شیبراه به عنوان بخشی از مسیر خروج در نظر گرفته شود، باید شـرایط ذیـل را تامین نماید:
الف) ابعاد شیب به شرح زیر باشد:
حداقل عرض مفید شیبراه: 180 سانتیمتر
حداکثر شیب: 1 به 12
حداکثر شیب عرضی: 1 به 48
حداکثر ارتفاع یک شیبراه: 760 میلیمتر
در کاربریهای صنعتی حداقل عرض مفید شیب راه معادل 560 میلیمتر است.
ساختار شیبراه باید از نوع دائمی و مناسب بوده و از مصـالح غیرسـوختنی و محـدود استفاده گردد.
کف شیبراه باید فاقد حفره باشد.
ابتدا و انتهای هر شیبراه و محل بازشو به شیبراهها باید پاگرد با شیب حداکثر 1 به 48 وجود داشته باشد.
عرض هر پاگرد شیبراه نباید از عرض شیبراه کمتر باشد.
طول شیبراه در مسیرحرکت از 1/5 متر نباید بیشتر باشد.
عرض شیبراه در تمام طول مسیر به هیچ عنوان نباید کاهش یابد.
نصب حفاظهای جان پناه و دیوارهای جان پناه (مانع دید) در شیبراههای خـارجی مانند پلکان داخلی و خارجی است.
سرسرههای فرار
طرح و نصب سرسرههای فرار در راههای خروج، فقط در مواردی مجاز خواهد بود که در ضوابط اختصاصی راههای خروج برحسب نوع تصرف، به طور مشخص استفاده از آنها بلامانع اعلام شود. سرسرههای فرار به هر حال باید مود تائید مقام قانونی مسئول قرار گیرند.
جانشین کردن سرسره فرار به جای “خروجهای الزامی”، در تمام موارد منوط به تائید مقام قانونی مسئول و رعایت تمام مقررات عمومی مربوط به خروجها در این مقررات خواهد بود. همچنین هر سرسره فرار برای حداکثر 60 نفر درنظر گرفته شود.
در هر بنا و در هر بخش از یک بنا، سرسرههای فرار نبایـد بـیش از 25 درصـد کـل ظرفیت خروجهای الزامی را به خود اختصاص دهند، مگر آنکه در بخش ضوابط اختصاصـی راههـای خروج برحسب نوع تصرف، به گونه دیگری تصریح شده باشد.